شهریور

مگه شهریور هم وقت رفتن است؟وقت بد حالی؟مگر نباید همه ی رفتن ها در پاییز باشد؟مگر در این آفتاب ملایم شهریوری بعد از یک تابستان داغ و سوزان میشود داغ بر دل نشیند؟میشود یک عاشق از معشوق خداحافظی کند؟میشود مادری بدون دیدن تک فرزندش چشمهایش رو ببند؟

خدایا این روزها را میبینی؟این روزها که در سیاهترین قسمت تاریخ هستیم که هر روز و هرروز اخبار را دنبال میکنیم برای دیدن آمار فوت شدگان، این روزها که واکسن نیست، مریضی هست دارو نیست و بی پولی تا دلت بخواهد.... خدایا این روزها نه تنها خانواده ی من که هزاران هزار خانواده چشم امید به معجزه ات دارن.... 

نگذار شهریور فصل رفتن باشد. نگذار قرار بر بی قراری در فصل تابستان شود... معجزه ای نشانمان ده.... حالی روشن... 

از هشت صبح و صدای تلفن و خبر بد حال شدن مجدد الهه تا رفتن به دنبال کیاوش و ظاهر سازی تا اخبار ناامید کننده ای که پشت سر هم به گوش میرسد... خدایا زنده ماندنمان در این جهنم آرزو نیست ما با خودخواهی میخواهیم برایمان بماند... برای پسرش... برای عموی عزیز که قطعا بعد روزها جنگیدن و سرپا ماندن خسته تر از همیشه و دل شکسته تر دست له سوی تو دراز کرده.... خدای برایمان مقدر کن نگاهی به زندگیمان