سفر سوی جانان

یه تصویر،یه عکس،یه چهره ،چند روزه دائم جلوی چشمم میاد.آخرین عکس از پسر جوون و خوش چهره ی دانشجو که داره سوار هواپیما میشه...اخرین استوری اینستاگرامش.... آخرین سفرش،آخرین ساعت های زندگیش.... هواپیمایی که چند کیلومتر مونده به فرودگاه توی بلندترین قله دنا مسافراش رو پیش خدا فرستاد....چند روزه پر از عکس و پیام تسلیت شده تلگرام و اینستا هنوز چهل روز هم از غرق شدن کشتی نمیگذره و غم پی در پی به ایران میزنه..... 

این عکس رو نگاه میکنم و با خودم میگم اون لحظه ها داشته به چی فکر میکرده؟؟شب قبلش به چه امیدی خوابیده؟تو تهران از چه کسایی خداحافظی کرده؟؟؟چه کسایی چشم انتظارش بودن.... یه غم عظیمی رو دلمه که هیچی خوبش نمیکنه....

بشکسته سبوهامان خون است به دلهامان.....

هم نفس من...