روزهای زیبای متاهلی

به نظر من حق هر آدمی فرای جنسیتش این هست که روزای پر از آرامش و وبلاگ زیبای کلمه ی رو تجربه کنه.... فرق نمیکنه نژاد و کشورش، فرقی نمیکنه تو قرن بیست و یک تو دل آشوب خاورمیانه زندگی کنی...مهم نیست متولد دهه شصت باشی اونم تو ایران.. باید باید یه چند وقتی همه این ها رو بریزی دور ، تو سوئیت کوچیکت ، با غذاهای دانشجویی و دو تا بشقاب و یک کاسه و دو تا لیوان حال دلت رو خوب کنی، باید هرروز صبح به گلدونها اب بدی و پنجره رو بازکنی و هر وقت کوه پشت پنجره آسمون ابی و صدای گنجشکهای لابه لای درختها رو شنیدی خدا رو شکر کنی بابت هوای سالم، باید وقتی با شوهرت تو سرمای منفی دهه درجه و برف تا زانو میری تا گلخونه ش رو تمیز کنی خداروشکر کنی بابت برفهای قشنگش، باید حتما روزای رو برای خودت وقت بذاری روی کاناپه بشینی و غرق رویاهای شیرینت بشی، باید خداروشکر کنی بابت حس خوب آرامشی که تو لحظه هامون هست...

باید خدا رو شکر کنم بابت داشتنت... بابت اینکه انقد همون چیزی هستی که میخواستم...بابت همه ی تلاشی که برای راحتی من میکشی ... باید خدا رو شکر کنم که انقد دوستت داره و کنار تو به من هم نگاه عاشقانه میندازه....

تهران برای من این روزا پر از عشق و حال خوبه....خدایا شکرت

هم نفس من...