دنیایی این روزای من

هر لحظه پر شده از یک علامت سوال؟؟؟؟؟ یا شاید هم چندین علامت سوال.... غرق شده در رویاهای زیبا و نابود کننده.... بیخیالی های عظیم....شانه بالا انداختن از سر بی تفاوتی و خندیدن به حرص خوردن های دوستانه چیزی شبیه پوزخند.... و باز غرق شده در یک دنیا مجهول..... بی دغدغه تر از همیشه پر از وسوسه های ممنوعه و باز سکوت.... و این تنهایی های خوب دلبرانه.... 

این بی حسی ها گاهی فوق العاده میشود وقتی نگاه یخزده را به چشمان پر از محبت دوستانت وصل میکنی و با دغدغه های عزیزان جان ذهنت کمی تنها کمی مغشوش میشود و باز در تنهایی و خواب هایت غرق میشوی 

دنیای این روزهای من عجیب دنیا فراموشم شده.....

هم نفس من...