ظهر غم انگیز پاییز

جمعه باشه پاییز باشه هوا ابری باشه و تو غربت خونه باشی، مریض باشی، قرنطینه باشه، شجریان مرده باشه، سکوت مطلق خونه و نگاه کردن به آسمون ابری... شاهین بخونه با تمام وجود غمگینم... و تو با تمام وجود غمگین باشی... یهو تمام حسرتتات، تمام خاطرات غم انگیز ت تمام گریه کردنات یادت میاد و تو انگار که وارث غم تمام قرن‌های وارث تمام جمعه های غم انگیز... پاییز رو دوس دارم حتی همین غمی که تو دلم میشینه و به فکر میندازه من رو... من رو میبره به تمام خاطرات گذشته... رو مبل کنار پنجره دراز میکشم و به حمید میگم این هوا منو میبره تو خاطره ها، نمیگم چنگ میندازه به دلم به خاطره هام به تصویرهای تو ذهنم، نمیگم میشه تداعی گر یه دختر دانشجو 20 ساله پر از شور و حال با موهای مشکی با لبهای خندون با آرزوهای زیاد تو سینه...

چقدر خوبه صدای شاهین تو هاگیر واگیر این روزای پر غم این کشور غمگین با تمام وجود غمگینم شادیم مال سالها قبله....